WARSZAWA
Marta Nadolle i Monika Kozak, Myślę o tobie ciągle
Gdybym starał się wyobrazić sobie dwie antagonistyczne przestrzenie, takie, które odróżnia niemal wszystko, to po namyśle mógłbym w takiej parze umieścić łazienkę i stację metra. Ta pierwsza to dookreślone, intymne miejsce, gdzie zwykle przebywamy sami. Druga zaś drugie to „niemiejsce”, nie budzi w nas większych emocji, nie zachęca do niczego, nie pozwala na intymność. Co więcej wypełniona jest zwykle anonimowymi ludźmi. Artystki umieszczając w przestrzeni galerii znajdującej się właśnie na stacji metra zdjęcia łazienki, wprowadzają wyraźne i wyczuwalne od razu zaburzenie. „Coś jest tu nie tak” poczujemy to i pomyślimy tak od razu, nawet jeśli podczas krótkiego pobytu na stacji metra Marymont nie odpowiemy sobie na pytanie dlaczego tak jest.
Do 15.02
Galeria A19 Marymont, Warszawa
Diana Grabowska, Changing room
Diana Grabowska dała się poznać dwa lata temu widzom wystawy Coming Out – Najlepsze Dyplomy ASP 2015. Jej formalnie brawurowa, precyzyjna rzeźba skonstruowana z delikatnych elementów tworzących coś na kształt maski była zdecydowanie najciekawszą realizacją pokazywaną wówczas przy ulicy Traugutta. W projekcie „Changing room” artystka powraca do wątków powziętych jakiś czas temu, znów twarz i głowa stają się głównym obiektem. Grabowska nadaje swoim pracom nowych znaczeń, realizacja łączy się z warsztatami, w których poruszony zostanie problem dyskryminacji ze względu na płeć.
14.01 – 29.01
Galeria Promocyjna, Rynek Starego Miasta 2, Warszawa
Spragnieni piękna. Pokaz specjalny na 100-lecie Stowarzyszenia „Przyjaciele MNW”
Sto lat awangardy to nie jedyna rocznica, którą świętujemy w 2017. Druga, 100-lecie Stowarzyszenia „Przyjaciele MNW, jest może mniej widoczna, ale świadczy o już wiekowej tradycji zainteresowania muzealnictwem. „Spragnieni piękna” to wystawa o tym, jak w polskim mieszczaństwie rodziła się potrzeba piękna, kontaktu ze sztuką: obrazami, rzeźbami, wreszcie chęć kolekcjonowania. Część prac pochodzi z prywatnych kolekcji, m.in. Państwa Agnieszki i Marka Roeflerów czy Adama Leja.
26.01 – 12.03
Muzeum Narodowe w Warszawie, Aleje Jerozolimskie 3, Warszawa
KRAKÓW
Jarosław Kozłowski, Doznania rzeczywistości i praktyki konceptualne 1965–1980
Jeśli lubicie prosty przekaz i sztukę zaangażowaną, to ta wystawa musi do was trafić. Jarosław Kozłowski, artysta urodzony w 1945, a czynnie działający od 1967 roku, tworzył w czasach PRL-u między innymi kolaże zdjęć wykończone tuszem i krwią. Jedna z prac przedstawiająca zakrwawione oczy artysty odnosi się w jasny sposób do inwigilacji, jaką aparat represji stosował wobec obywateli. To tylko jeden przykład działania tego artysty, więcej prac znajdujących się w kolekcji MOCAK-u znajdziecie na wystawie „Doznania rzeczywistości i praktyki konceptualne 1965–1980”.
Do 02.04
MOCAK, Lipowa 4, Kraków
ZIELONA GÓRA
Agata Bogacka, Tłum
Agata Bogacka to dziś nieco zapomniane, a niegdyś jedno z najgorętszych nazwisk polskiego malarstwa. Kiedyś, gdy malowała pop-ilustracyjne obrazy, była na świeczniku i ciągnęło się za nią (niefortunne) porównanie do Wilhelma Sasnala. Dziś, gdy tworzy abstrakcje, na salonach bywa znacznie rzadziej. Malarstwo Bogackiej jest jednak niemal odwrotnie proporcjonalne do jej popularności. Dojrzałe, spokojne, nienastawione na efekciarstwo. Zostanie zaprezentowane po raz pierwszy po długiej przerwie. Z tym większą uwagą warto przyjrzeć się „Tłumowi”.
13.01 – 05.02
Galeria BWA Al. Niepodległości 19, Zielona Góra
PARYŻ
Zofia Rydet
Jej fotografie na wystawie „Zapis” w warszawskim Muzeum Sztuki Nowoczesnej w 2015 były objawieniem, a o jej osobie zaczęto mówić niemal jak o Sixto Rodriquezie polskiej sztuki. W zasadzie niezauważona za życia, okazała się fotografką, która po latach o Polsce opowiedziała nam nie mniej niż zawodowi fotografowie jak Rolke czy Niedenthal. Teraz jej prace będą opowieścią o naszej przeszłości, którą serwujemy Francuzom w Paryżu, a ściśle w jednym z najważniejszych dla sztuki współczesnej miejscu, czyli Jeu De Paume.
Do 28.05
Jeu De Paume, 1 Place de la Concorde, 75008 Paryż, Francja
TORUŃ
World Press Photo 2016
Wystaw takich jak ta nie trzeba przedstawiać, ale warto przypominać, bo przegapić konkursu WPP nie można. Łatwo się domyślić, że burzliwy 2016 rok był dla reporterów owocny. Kryzys migracyjny, którym żyła opinia publiczna, stał się też jednym z głównych tematów wśród ponad 80 tys. nadesłanych prac. Nagrodę Grand Prix otrzymał Australijczyk, Warren Richardson, za zdjęcie z granicy serbsko-węgierskiej, na którym migranci podają sobie dziecko przez ogrodzenie. Tę i inne prace wyróżnione w konkursie zobaczycie w Toruniu.
13.01-12.02
CSW Toruń, ul. Wały gen. Sikorskiego 13, Toruń
BIAŁYSTOK
Bownik, Wyobraź sobie czasy, w których wszystkie rekordy już padły
Bownik dał się niedawno poznać jako doskonały reżyser teledysków, gdy do sieci trafił klip do utworu „Haiti” Brodki. Nie można jednak zapominać, że artysta to przede wszystkim fotograf, ba, to jeden z najciekawszych polskich fotografów: bezkompromisowy, stawiający na wielkoformatową, niemal monumentalną fotografię. Najnowsza wystawa Bownika odwołuje się do zagadnień młodości. Zobaczymy prace z cyklu „Koleżanki i koledzy”, a także trzy nowe fotografie. Warto dodać, że Bownik nieczęsto prezentuje swoje nowe dzieła.
20.01 - 23.02
Galeria Arsenał, Białystok
Opracowanie graficzne Małgorzata Stolińska na podstawie materiałów prasowych