W magazynie „G'rls ROOM” zawarłyście informację, by pisać do was, więc zachęcona tą deklaracją, postanowiłam się odważyć. Jestem biseksualną osobą, która pisze wiersze. Do tej pory myślałam sobie, że nikt o miłości do drugiej kobiety, miłości lesbijskiej nie będzie chciał czytać, więc ukrywałam skrzętnie swoją twórczość. Wiersze są przepełnione subtelnością i wrażliwością, ponieważ taka właśnie jestem. Pod warstwą metaforyczną ukryłam własne doznania, cielesność, marzenia i pragnienia. 

Lipa

Skryłaś mnie w koronach lip
Złote kwiaty pieściły nam skronie
Wiatr szumnik zazdrosny
Porywał już kłosy zbóż
Trzmiele pobudzały powietrze
Brzęcząc u szczytu końca
Z ud twoich słodkie piłam soki
Najulotniejsze z tajemnic
Kradłam bogom słońca

Miodne soki spływały potem
Strugami po warg skórze
W zagłębieniach szukały ujścia
Drżałaś jak sucha ziemia
Kroplami nasion smagana
Słodycz małej lipcowej kuli
Niknęła i oddychała deszczem
Ciała parowały jak liście
Żaru nie ugasiły jeszcze

 

Majowy wieczór

Noc znosiła majowe kwiaty
By odurzyć nas ich wonią
Pieścić płatkami
Spić rosą wieczorną
Chciałam skryć tę chwilę
Tak na minut parę
Przed oczami polnych skrzypków
Co w trzcinie czekały ciekawe

Na zachodzie wzszedł sierp złocisty
Także spragniony przygód nocnych
Widoku nagich dziewczyn w trawie
Lub beczki z napojem grzmiącym

Może sam chciałby dotknąć
Popróbować piegów młodych
Uszu, ud, pośladków małych
Pieszczot jakie tylko zasłyszał od nocy

Czerwienił się lubieżnie
Chmury odganiał swym rogiem
Nie przeszkodził nam jednak wcale
Swe doznania zostawiając na potem

Skrzył nas srebrem silnie
Jak miliony kropel wokół
Gdzie byłam, już nie wiem
w poszyciu narosłym olchą młodą
Czy we wszechświecie

 

Fot. unsplash.com