Kiedy postanowiłaś zostać ilustratorką, jak to się stało?
Moją pierwszą okładkę zrobiłam w wieku trzynastu lat dla magazynu literackiego „Salamandria” wydawanego przez wydawnictwo El Gaviero Ediciones. To oni wprowadzili mnie do świata ilustracji, współpracujemy już od 1998 roku. Podczas studiów na Wydziale Sztuk Pięknych uczęszczałam na różne zajęcia z ilustracji, a w czasie Erasmusa w Brukseli uczestniczyłam w rocznym kursie ilustracji. Po skończeniu studiów przyjechałam do Barcelony, gdzie rozpoczęłam studia magisterskie na Wydziale Kreatywnej Komunikacji Wizualnej i Ilustracji oraz trzyletni kurs zaawansowanych technik ilustracyjnych. Dziś, czyli po upływie pięciu lat, bardziej czuję się artystką, która tylko okazjonalnie wykonuje ilustracje. Moja kariera artystyczna obejmuje bowiem więcej dziedzin: druk, ceramikę, projekty audiowizualne, takie jak gry czy teledyski.
Czy w swoich pracach odnosisz się do osobistych doświadczeń, takich jak emocje, uczucia, lęki, czy raczej tworzysz zmyślony świat z mitycznymi postaciami?
Prawie zawsze pracuję nad osobistymi projektami, dlatego to dla mnie naturalne, że moje emocje, uczucia i lęki przejawią się w tym, co tworzę. Ale nawet jeśli wykonuję pracę na zlecenie, zawsze jest w niej coś z mojego świata wyobraźni, chociaż mitologia może nadawać mu ramy.
Co najbardziej inspiruje cię w starożytnej sztuce i mitologii?
W starożytnej sztuce najbardziej podobają mi się proste formy i kolory oraz to, jak artyści tworzyli w oparciu o nie. Ich obrazy mają niezwykłą moc narracyjną. Podobnie jak mitologia, sztuka starożytna jest uniwersalna w każdej epoce, może być zatem stosowana przez każdego oraz w każdej osobistej sytuacji.
Co robisz, gdy przychodzi kryzys i nagle brakuje ci pomysłów?
Zazwyczaj pracuję nad kilkoma projektami naraz, więc gdy mam kryzys, zostawiam jeden z projektów i biorę się za inny. Staram się także ciągle poszukiwać, znaleźć inny punkt widzenia i rozpocząć pracę na nowo. Nigdy nie przerywam pracy dopóki ktoś nie przyjdzie i powie: „Hej Laia, zrób sobie przerwę, idź na spacer lub drinka!”
W jednym z poprzednich wywiadów wspomniałaś o feministycznym wychowaniu. Jaki jest Twój stosunek do feminizmu i jak wpływa on na twoją sztukę?
Dorastałam w feministycznej rodzinie. Moja matka jest zagorzałą feministką i wraz z tatą wychowała mnie według takich zasad. Feminizm zawsze był w moim życiu jako naturalny sposób myślenia, zdrowy rozsądek. Naturalnie pojawia się w mojej pracy bo właśnie taka jestem. Z drugiej strony, to prawda, że w ciągu ostatnich trzech lat współpracowałam z feministycznymi fanzinami jak „Bulbasaur” czy „Los Archivos de Beauvoir” (Archiwa Beauvoir), jestem również członkinią organizacji Ladyfest Barcelona, zatem feminizm rzeczywiście był widoczny w moich ostatnich pracach.
Jaka jest twoja ulubiona bajka, do której chciałabyś zrobić ilustracje?
To bajka, którą wymyśliła dla mnie moja mama o parze kosów o imionach Castaño i Paqui. Słuchając o ich przygodach jako dziecko, nauczyłam się nazw wszystkich roślin, drzew i zwierząt, które żyły i nadal żyją w okolicy naszego wiejskiego domu.
Jaka jest najcenniejsza rada jaką usłyszałaś jako artystka?
Nie rozwijaj swojej pracy tylko w jednej dziedzinie, próbuj, eksploruj, baw się, popełniaj błędy i pracuj bez lęku i uprzedzeń w każdej kreatywnej dziedzinie, w jakiej chcesz. Bądź uniwersalną i multidyscyplinarną artystką!
Laia Arqueros is a multi disciplined artist, based in Barcelona. Working with classical artistic techniques of illustration, printmaking and ceramics, she creates also audiovisual projects from video clips to video games. The mysterious world of mythological characters depicted in Laia`s artworks has found a new meaning and very individual artistic attitude.
When did you decide to become an illustrator, how did it happen?
I first made a kind of cover when I was thirteen years old. It was for a literary magazine called „Salamandria” from the publishing house El Gaviero ediciones. They introduced me to the illustration world and I have been working with them since 1998. While taking my Degree in Fine Arts I took some illustration subjects and I took an illustration course for a year in Brussels where I had an Erasmus grant. After finishing my University Degree I came to Barcelona, where I took a Master in Creative and Visual Communicaton and Illustration, and a three year course in Advances Techniques in Illustration. Nowadays, five years later, I feel more an artist who occasionally does some illustrations works, but my artistic career deals with several disciplines: printmaking, ceramic or audiovisual projects (video games, video clips).
Do you put any personal content into your works, such as your own emotions, feelings or fears, or do you tend to create a totally imaginary world with mythological characters?
I almost always work on personal projects, so it´s natural to put all my emotions, feelings and fears on what I am doing right then. But even if it is a commissioned work there is always something about my own imaginary world, although mythology may provide a sort of frame for it.
What inspires you the most in ancient art and mythology?
From ancient art I love the simple forms and colors and the way they create just with them. Such a powerful narrative discourse in their representations! Like in mythology, I think ancient art is transversal to all ages, so it can be performed with the parameters of each person in each personal situation.
What do you do when you run out of ideas and get stuck?
I usually work on several projects at the same time, so when it happens I take a rest from one and change into another. I also use to go on researching and try to find another point of view, so I´m able to start the work again. I never stop working until someone comes and tells me: „Come on Laia, take a break, go for a walk or for a drink!”
In one previous interview you mentioned your feminist upbringing. What is your attitude towards feminism and how it influences your art?
I grew up in a feminist family. My mother is a feminist militant and my parents educated me on with its principles. So, feminism has always been there, a sort of natural thinking, of common sense. It is natural for it to be presented in my work because it is the way I am. On the other hand, it is true that in the last three years I have been collaborating with some feminist fanzines like „Bulbasaur” or „Los Archivos de Beauvoir” (Beauvoir´s Files) and I am a member of the Ladyfest Barcelona Organization, so feminism may be shown more explicitly in my last works.
What is your favorite fairy tale for which you would like to create illustrations?
Those that my mother invented for me about a couple of blackbirds called Castaño y Paqui. With their adventures I learnt, when I was a little child, the names of all plants, trees and animals that lived, and still do, around us in our countryside house.
What is the most important piece of advice you have ever received as an artist?
Don’t develop your work in a single discipline, try, explore, play, fail and work without fears or prejudices in any creative field you want to. Be a transversal, multidisciplinary artist!
Fot. laiaarqueros.com