STRAJKUJEMY! OGÓLNOPOLSKI STRAJK KOBIET 03.10.2016

W poniedziałek nie będzie nowych artykułów, w poniedziałek nie będzie nas w redakcji, bo wyjdziemy na ulice. Wychodzimy, bo chcemy zaprotestować nie tylko przeciw zaostrzeniu kompromisu aborcyjnego (niektóre z nas chciałyby jego utrzymania, inne legalizacj aborcji do 12. tygodnia ciąży, ale nie to jest dziś ważne), ale też łamaniu praw kobiet, praw człowieka. Możemy dać wyraz swojemu stanowisku i chcemy to zrobić. Razem, ponad podziałami, kobiety, ale i mężczyźni, możemy pokazać coś nie tylko rządzącym, ale i sobie samym, współobywatelom. Każdy wyraz poparcia dla Ogólnopolskiego Strajku Kobiet się liczy. Pojawiają się różne krytyczne głosy wobec tej inicjatywy, która ogłoszona została zaledwie kilka dni temu, jednak liczba popierających ją wciąż lawinowo rośnie. Ale nie ta liczba jest ważna. Według nas, istotne jest, aby nie czekać z protestami, bo nie ma na co.

„Żarty się skończyły” – powiedziała Barbara Nowacka w Sejmie w zeszły piątek (23.09.2016) tuż po tym, jak posłanki i posłowie odrzucili po pierwszym czytaniu obywatelski projekt komitetu „Ratujmy kobiety” liberalizujący przepisy dotyczące aborcji, ale też zawierający zapisy o rzetelnej edukacji seksualnej, tworzeniu optymalnych warunków sprzyjających świadomemu rodzicielstwu. Tymczasem dalej został przepchnięty projekt Ordo Iuris „Stop Aborcji” kryminalizujący zabieg usunięcia ciąży, nawet jeśli jest ona wynikiem np. gwałtu czy płód nie ma szans na przeżycie po urodzeniu. Nie miałyśmy wątpliwości, że trzeba zaprotestować przeciw niemu jeszcze wiosną, kiedy dopiero zaczynano zbierać pod nim podpisy, aby móc skierować go do Sejmu. Obecny rząd obiecał nie odrzucać po pierwszym czytaniu projektów obywatelskich, wszystkie kierować do komisji. Stało się inaczej i nie wiadomo, co będzie dalej. Projekt Ordo Iuris jak najbardziej może w obecnej sytuacji politycznej wejść w życie. Projekt zupełnie lekceważący stan współczesnej medycyny, międzynarodowe przepisy dotyczące zdrowia, jak i w ogóle praw człowieka, projekt, według którego życie kobiety jest mniej warte od istnienia właściwie niezagnieżdżonej komórki jajowej (Komitet Praw Człowieka ONZ uznał między innymi zakaz nieludzkiego traktowania osoby urodzonej za nadrzędny wobec prawa płodu do życia). Dlatego protestujemy i nawołujemy was do tego samego. Protestujmy póki czas. Możemy tyle i aż tyle. Protestujmy, aby nie mieć sobie nic do zarzucenia. Żebyśmy wiedzieli, że zrobiliśmy wszystko, co było w naszej mocy. Protestujmy do skutku. Wierzymy, że razem mamy wpływ na rzeczywistość. Że nasz głos się liczy. Że tak wygląda demokracja.

Oliwia Piotrowska, dziennikarka zawiązana z portalem Wiadomosci24.pl już w marcu punktowała przerażające możliwe skutki wprowadzenia regulacji proponowanych przez Ordo Iuris:

Sekretarz Generalny Amnesty International Salil Shetty jeszcze wiosną odniósł się do projektu zwolenników pro-life:

„Jeśli projekt zostanie uchwalony w obecnie proponowanym kształcie, będzie prowadził do naruszeń prawa kobiet i dziewcząt do życia, zdrowia, wolności od tortur i innego okrutnego, nieludzkiego i poniżającego traktowania lub karania, jak również prawa do prywatności i informacji oraz równości i niedyskryminacji. Zmiany będą miały również negatywne skutki dla uprawnień i możliwości lekarzy do zapewnienia kobietom świadczeń niezbędnych dla ratowania życia i zachowania zdrowia kobiet i dziewcząt – świadczeń, których będą potrzebowały i powinny mieć prawo korzystania z nich.”

Licealistka napisała na fali obecnych wydarzeń do Codziennika Feministycznego:

„Kochany Codzienniku!

Piszę do Was w sprawie, którą żyje dziś cała Polska – w sprawie legalnej aborcji. Pośród głosów w dyskusji o tym, kiedy zaczyna się życie, a kiedy człowieczeństwo, zauważyłam, że przestaję czuć złość, kiedy patrzę na wydarzenia w naszym kraju. Nie jestem wściekła, czytając komentarze o godności dziecka poczętego. Jestem przestraszona.

Boję się, że kiedy zajdę w planowaną ciążę, która okaże się pozamaciczna, nie będę mogła jej usunąć. Boję się, że nie będę mogła zrobić badań prenatalnych. Boję się, że jeśli płód okaże się poważnie uszkodzony, będę musiała donosić ciążę, a później urodzić dziecko i patrzeć, jak umiera. Boję się, że w razie poronienia zamiast wsparcia otrzymam wezwanie na komisariat.

Boję się, że w razie zagrożenia mojego życia będę musiała umrzeć, bo zarodek okaże się ważniejszy ode mnie. Boję się ostracyzmu społecznego, którym zostanę otoczona jako zwolenniczka powszechnego dostępu do aborcji, boję się, że będę nazywana egoistką, morderczynią, feminazistką. Czuję się bezsilna i sfrustrowana.”

Chcemy żyć i rodzić lub nie, bez strachu o życie swoje lub dziecka, chcemy wsparcia a nie dozoru policyjnego. I jest to sprawa, która dotyczy nas wszystkich, nie tylko kobiet. Nowelizacja ustawy dotyczącej aborcji zgodnie z pomysłem Ordo Iuris byłaby drastyczną próbą kontroli płodności obywateli. Uderzyłaby w najbiedniejszych, mielibyśmy do czynienia z kolejnymi przypadkami tragicznych, desperackich aborcji domowych i rozwojem podziemia aborcyjnego. Nie tędy droga. To nie jest klimat do rodzenia dzieci. Zresztą jak dla nas i ten obecny temu nie sprzyja.

Dorastałyśmy w strachu przed gwałtem czy ciążą zagrażającą naszemu zdrowiu lub życiu. Jako nastolatki czytałyśmy o Alicji Tysiąc, która nie mogła dokonać terminacji ciąży, co doprowadziło do jej kalectwa, czy o rodzeniu dzieci z gwałtów, bo obowiązujący od 1993 roku kompromis aborcyjny to często tylko teoria w naszym kraju. A badania prenatalne najlepiej robić od razu prywatnie, bo inaczej można się na czas nie doprosić ich w publicznej służbie zdrowia.

Jesteśmy przerażone. Jesteśmy wściekłe. Oczekiwałyśmy, że będzie lepiej. Tymczasem może być tylko gorzej. Nie dowierzamy, że w XXI wieku musimy walczyć o prawa tak podstawowe. Powtarzać, że my kobiety też jesteśmy ludźmi.

4 czarny protest 3.10 czarny poniedziaek black monday black protest strajk my body my choice pro choice abortion poland

Wspieramy więc Ogólnopolski Strajk Kobiet i cieszymy się, że powstała taka inicjatywa. Jego inicjatorką jest Marta Lempart, działaczka KOD-u. Jednak wydarzenie to nie jest powiązane z KOD-em, łączy różne partie i organizacje ponad politycznymi podziałami. Inspiracją do strajku był ten islandzki z 1975 roku, kiedy to 90% kobiet porzuciło swoje obowiązki zawodowe i domowe. Już na tym tle pojawiły się krytyczne głosy, że tamte kobiety walczyły o swoje prawa w ogóle, że dość długo przygotowywały się do tego protestu, a jego skala była zupełnie inna niż w Polsce, bo w 1975 roku żyło tam 220 000 ludzi, z czego około połowa to były kobiety, więc nie trudno było do większości z nich dotrzeć i je zmobilizować. Tymczasem my organizujemy strajk, żyjąc w internetowej bańce, zza monitora komputera. Tak, i to ogromna siła dziś, najlepsze źródło dotarcia. Poza tym organizatorzy i organizatorki na tym nie poprzestają, wychodzą do ludzi, wieszają plakaty, rozdają ulotki. Jak pisałyśmy wyżej, uważamy, że wobec postawy rządu nie mamy czasu, nie mamy na co czekać. Owszem, można krytykować i warto zważać na krytykę, ale na niej nie można poprzestawać, trzeba działać i ulepszać. Każdy akt sprzeciwu jest dobry (pod koniec artykułu zamieszczamy podpowiedzi, jak można działać, co robić w #czarnyponiedziałek, gdzie są organizowane wydarzenia związane ze strajkiem). Niech nas usłyszą. Kobiety, i mężczyzn. Znanych, i nieznanych. Każde wsparcie jest ważne, usilnie podkreślamy. A jak zauważyli dziennikarze z politykawsieci.pl, #czarnyprotest uruchomił niepolityczną część młodego elektoratu, które jest potęgą w sieci, a które do tej pory miało dość lekceważący stosunek do swoich praw wyborczych.

Marta Lempart w wywiadzie udzielonym Natemat.pl podkreślała, że musimy działać, ryzykując, że nie osiągniemy sukcesu: „41. rocznica strajku islandzkiego przypada 24 października, ale pomyślałam, że to zbyt odległa data, biorąc pod uwagę że Sejm już zaczął prace nad totalnym zakazem aborcji. Ale nic straconego. 3 października robimy strajk ostrzegawczy, a jeśli rząd nie wyrzuci do kosza ustawy totalnie delegalizującej aborcję, to 24 października zrobimy już strajk konkretny ”.

Jarosław Gugała i inni mogą mówić, że aborcja to temat zastępczy, że są ważniejsze tematy, że wystarczy wyjechać na Słowację i zrobić aborcję. Owszem, są też inne ważne tematy. Ale aborcja ważna jest tak samo, o ile nie ważniejsza, bo jak podkreślałyśmy wyżej, to nie tylko kwestia narażenia zdrowia i życia kobiet, dzieci, zawiązywania rąk lekarzom, którzy mają pomagać, a nie obawiać się, że za ratowanie ludzkiego życia trafią do więzienia. Odebrania nam wszystkich podstawowych praw, nie szanowanie obywateli. Tak, aborcja to temat polityczny. Dla posłów i posłanek kwestia spłacenia swojego wyborczego długu, oglądanie się na wyborców i Kościół katolicki. Ale kto wie, co by zrobili, gdyby oni czy ktoś z ich najbliższych stanął w obliczu decyzji: robić aborcję czy nie. Ba, może nawet są prochoice, proaborcja zawsze i wszędzie. Ha, ich na taką aborcję w porządnej niemieckiej klinice będzie stać. Więc nie patrzą na dramat jednostki. Są bardzo krótkowzroczni.

A my się nie damy. Patrzymy na kolejne informacje płynące z całej Polski: pracodawcy solidaryzują się z kobietami, ułatwiają im wzięcie wolnego, organizowane są różne wydarzenia związane ze strajkiem. Jest w nas siła, która może polityków jeszcze mocno zdziwić.

DZIAŁAJCIE! PRZYŁĄCZCIE SIĘ DO STRAJKU!

(podpowiadamy za Akcja Demokracja)

Nie idź tego dnia do pracy lub na uczelnię. Możesz: wziąć urlop na żądanie, dzień wolny na opiekę nad dzieckiem, urlop bezpłatny, oddać tego dnia krew (przysługuje za to dzień wolny), zrezygnować z działalności i zleceń tego dnia.

Jeśli strajkujesz i nie pracujesz, włącz się w manifestacje i inne działania w swojej miejscowości.

Jeśli tego dnia będziesz pracować, okaż solidarność z kobietami i wszystkim strajkującymi. Możesz: ubrać się na czarno, przypiąć czarną wstążkę, zawiesić w miejscu pracy plakat informujący o strajku.

Materiały do wydruku

Ulotka – https://www.facebook.com/download/preview/340103393007222

Plakat – https://www.facebook.com/download/preview/1106631912745798

Lista wydarzeń w całej Polsce

Strona wydarzenia Ogólnopolski Strajk Kobiet: https://www.facebook.com/events/1659773451018196/

Strona organizatorów Ogólnopolskiego Strajku Kobiet: https://www.facebook.com/ogolnopolskistrajkkobiet/?fref=ts

W sobotę 1 października w Warszawie będziemy też pod Sejmem, gdzie o godzinie 13:00 z inicjatywy Barbary Nowackiej organizowana jest demonstracja pod hasłem „Żarty się skończyły”. Chodźcie i tam z nami, bo żarty naprawdę się skończyły.

NIE DAMY SIĘ! NIC O NAS BEZ NAS! ANI KROKU DALEJ!

manifestacja aborcja pis dziewuchy dziewuchom abortion warszawa warsaw polska prochoice my choice body kobieta 2

Fot. Marcos Rodriguez Velo, demonstracja pod Sejmem dn. 09.04.2016 zorganizowana przez Porozumienie „Odzyskać Wybór”

Opracowanie graficzne Małgorzata Stolińska dla enter the ROOM, źródło zdjęć: wikipedia.org, flickr.com