WARSZAWA

Janina Wierusz-Kowalska „Z dala od zgiełku”

Wystawa prac Janiny Wierusz-Kowalskiej to efekt współpracy z kuratorką Kamą Zboralską. „Z dala od zgiełku” to wystawa, która skupia się na procesie twórczym i poddaje subtelnej krytyce pole sztuki. Artystka, do pracy nad dziełem, wybrała przestrzeń pozbawioną bodźców zewnętrznych, które mogłyby mieć wpływ na jego ostateczny kształt i podjęła próbę opisania językiem sztuki tego, co na co dzień niedostrzegalne. Szukając motywów w naturze, jako środka wyrazu używa geometrii, aby wydobyć porządek, harmonię i formę. Powstaje z tego seria prac w reprezentowanym przez Wierusz-Kowalską nurcie abstrakcjonizmu geometrycznego. W kontekście zdominowania medium malarskiego przez nowe media w przestrzeniach wystawienniczych – tym bardziej warto.

Galeria (-1) Polskiego Komitetu Olimpijskiego, Wybrzeże Gdyńskie 4, Warszawa

28.02-16.03 

1 sztuka marzec 

Katarzyna Michalik „Rok polski – zima”

Korzystając z własnych impresji i medium malarstwa, artystka zastanawia się nad relacją pomiędzy człowiekiem a naturą, która jest dla niej żyjącym, czującym bytem. Z jednej strony groźnym, z drugiej dającym poczucie bezpieczeństwa, jeśli potrafi się jej słuchać. Dla cyklu obrazów „Rok polski – zima” bodźcem były spacery, wyglądanie przez okno, codzienna droga z domu do pracy i własne odczucia oraz doświadczenia twórczyni związane z tą porą roku – wspomnienia i skojarzenia ze stanem, jaki ten czas wywołuje. Artystce zależało na ich odbiorze „en masse”, bo właśnie wtedy, poprzez swoją mozaikowość, „stają się sumą zimowego światła widzialnego, świata zjawisk, dostępnego poznaniu zmysłowemu”. Istotne jest narzędzie, z którego korzysta – pentaptyk. Używa jego sakralnej, „ołtarzowej” formy, aby wydobyć potencjał światła i jego rozpuszczania zimowej ciemności. Michalik odnosi ten okres w roku, zwracając uwagę na sposób funkcjonowania człowieka w tym czasie, do uniwersalnego doświadczenia ludzkiego i upatruje nadzieję w wiecznym mechanizmie, z którego wynika, że największa ciemność rodzi światło.

Galeria Promocyjna, Rynek Starego Miasta 2, Warszawa

1.03

 

Mateusz Kula „Wykopaliska”

W Centrum Sztuki Współczesnej w ramach Bank Pekao Project Room wystawa Mateusza Kuli – jednego z najciekawszych polskich artystów młodego pokolenia. Kula buduje niepokojące, jaskrawe formy, które mają odsyłać uczestnika wystawy do skojarzeń z psychodelicznym westernem lub dziecięcym balem. Tak naprawdę to przepracowanie obrazu Polski B widzianej oczami mieszkańca stolicy – estetyka peryferii, których przestrzeń wypełniają obrazy reklamowe, banery i szyldy potencjalnie niebezpieczne i niosące ze sobą ryzykowne sytuacje, w które wciągną klienta. Kula opisuje wizualność polskich peryferii jako muzeum, które domaga się skatalogowania i nazwania. Wykraczając poza koncept – same wrażenia estetyczne z project roomu są wystarczającym powodem, aby udać się do CSW!

Centrum Sztuki Współczesnej, Jazdów 2, Warszawa

16.02-19.03

 

Maja Bekan „23 zgromadzenia”

Warto odwiedzić Zamek Ujazdowski na początku marca. Po serii wystaw azjatyckich CSW proponuje wystawę performatywn: żywą instalację, która podejmuje temat związków sztuki z życiem codziennym i polityką. Punktem wyjścia są historie małych zbiorowości: dwóch artystek, sąsiedzkiego stowarzyszenia, grupy kobiet związanych rodzinnie i prowadzących drobny biznes. Przedmiotem – tytułowe zgromadzenia – spotkania obcych ludzi. Te sytuacje, w których artystka – Maja Bekan – dostrzega elementy społecznych choreografii. Bekan wykorzystuje w swoich pracach własną biografię, co wprowadza element intymistycznej narracji. To pierwsza wystawa artystki w Polsce. Interdyscyplinarna, operująca różnymi mediami, odnosząca się do sytuacji z codzienności, opisanych językiem sztuki współczesnej.

Centrum Sztuki Współczesnej, Jazdów 2, Warszawa

03.03-03.05

 

„Życie. Instrukcja. Wystawa inspirowana twórczością Goerges'a Pereca”

W warszawskiej Zachęcie otworzyła się wystawa inspirowaną twórczością jednego z ciekawszych literatów XX wieku, kuratorowana przez Jadwigę Sawicką. Punktem wyjścia jest powieść „Życie instrukcja obsługi” Pereca. Twórczość autora wyznacza podział ekspozycji na cztery części-rozdziały: ludyczną, socjologiczną, fabularną i autobiograficzną. Wystawa gromadzi prace artystów z różnych dziedzin sztuki, którzy w swojej twórczości operują podobnymi narzędziami: myśleniem przez klasyfikację, upodobaniem do rygorów formalnych czy tworzenia złożonych narracji. Jeśli po „Ministerstwie Spraw Wewnętrznych” czujecie niedosyt zderzenia tekstu i wizualności oraz wewnętrznych prywatnych narracji artystów, w Zachęcie można odnaleźć zabiegi artystyczne z wymienionych obszarów.

Zachęta, pl. Małachowskiego 3, Warszawa

04.02-23.04

 

ŁÓDŹ

2 sztuka marzec 

„Stephen Kaltenbach. Indeks możliwości”

Wystawa, która pod koniec marca otworzy się w Łodzi, to pierwsza w Polsce ekspozycja prac jednego z pionierów sztuki konceptualnej – Stephena Kaltenbacha. Będzie prezentowała jego nowy projekt „Bad Ideas”, ale przede wszystkim prace artysty z drugiej połowy lat 60., w formie symbolicznego gestu krytycznego wobec ówczesnej instytucjonalnej infrastruktury sztuki, ale też sztuki jako produktu istniejącego na rynku. Jego „Time Capsules” – kapsuły opatrzone instrukcjami – funkcjonowały poza instytucjonalnym i komercyjnym obiegiem. Jednocześnie artysta tworzył anonimowo w przestrzeni publicznej, skupiając się na sztuce jako formie działania w rzeczywistości, poza zamkniętą przestrzenią galeryjną. Kuratoruje Paweł Polit.

ms1, Więckowskiego 36, Łódź

24.03-04.06

 

LUBLIN

3 sztuka marzec 

Alicja Bielawska, „Jeśli nie tutaj, gdzie?” 

Co dzieje się z przedmiotami, kiedy zostaną umieszczone w przestrzeni wystawienniczej? Alicja Bielawska tworzy przedmioty, mogące wywoływać skojarzenia z tymi, jakie znamy z życia codziennego, ale wykorzystuje do tego przeróżne formy i materiały – rzeźby, rysunki i instalacje z tkaniny, metalu, drewna, linoleum czy gliny. Dekonstruuje ich formę, proporcje, skale czy funkcje i wpisuje w pole sztuki. Jej prace zaczynają działać w kontakcie z widzem – interesuje ją proces wchodzenia w relację z dziełem i to jak uruchamia się pamięć, percepcja i wyobraźnia podczas takiego spotkania. W kontekście wystawy ważna jest przestrzeń wystawiennicza – budynek Galerii Labirynt, który artystka traktuje nie tylko jako miejsce ekspozycji, ale pewien warunek jej kształtu – galeria staje się uczestnikiem wystawy.

Galeria Labirynt, ks. J. Popiełuszki 5, Lublin 

17.02-09.04

 

POZNAŃ

4 sztuka marzec 

„Złe kobiety”

W Poznaniu powraca temat kobiet i sztuki kobiecej. Od dawna zastanawiamy się, w jaki sposób ją definiować i czy powinna istnieć jako odrębny nurt. Wystawa szuka innej ważnej figury – wieloznaczności, która jest ukryta w terminie „zła kobieta”. Zła kobieta może być rozdrażniona, zdenerwowana, ale może być również oceniana społecznie jako zła – stawiająca opór patriarchalnym konwencjom. Na ekspozycji będzie można obejrzeć prace między innymi takich artystek i artystów jak: Kasia Górna, Zuzanna Janin, Aleksandra Ska, Natalia LL i Maciej Osika.

Centrum Kultury Zamek, Św. Marcin 80/82, Poznań

09.03-14.04

 

KRAKÓW

5 sztuka marzec 

„Biel kolorem śniegu. Tadeusz Kantor i Artyści Cricot 2. Rzym 1979”

Tadeusz Kantor jako artysta i teoretyk miał ogromny wpływ na współczesną kulturę. Przygotowywana przez Cricotecę wystawa sięga do ekspozycji „Awangarda polska 1910-1978”, przygotowanej w 1979 roku przez Ryszarda Stanisławskiego i Muzeum Sztuki w Łodzi w Palazzo delle Esposizioni w Rzymie. Krakowska wystawa pokaże prace Tadeusza Kantora i artystów związanych z teatrem Cricot 2, powtarzając gest z ekspozycji Stanisławskiego, sięgając w tym celu po dokumentację wystawy rzymskiej, jak i projekt aranżacji wystawa autorstwa Tadeusza Kantora.

Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora, Nadwiślańska 2-4, Kraków

03.03-11.06

 

CZĘSTOCHOWA

6 sztuka marze2c 

„Jednoczesność zdarzeń” 

Artystyczna podróż z Hestią nie kończy się w chwili zrealizowania nagrody – udowadniają to kolejne wystawy zbiorowe, które fundacja organizuje dla laureatów konkursu. Częstochowska wystawa, której kuratorem jest Piotr Szpilski, zaprezentuje dziesięć prac z kolekcji młodej sztuki m.in.: Natalii Bażowskiej, Xaverego Deskura Wolskiego, Olgi Kowalskiej, Krzysztofa Maniaka i Piotra Urbańca. Wspólnym pierwiastkiem, który spaja ekspozycję jest moment w życiu w okresie studiów – bycie młodym, poszukującym, budującym swoją tożsamość artystyczną twórcą.

Muzeum Częstochowskie, Aleja NMP 47, Częstochowa

24.02-12.03

 

LONDYN

7 sztuka marzec

„From selfie to Self-Expression”

Londyńska Saatchi Gallery buduje ekspozycję, która przeprowadza widza przez historię selfie – jednego z najważniejszych narzędzi współczesnego produkowania wizerunku. Selfie musiało przejść drogę od (auto)portretów malarskich znanych mistrzów do fotografii – artystycznej, a w końcu tej użytkowej, którą oglądamy dziś w mediach społecznościowych. Te selfie, które istnieją jako sztuka, znamy między innymi dzięki Cindy Sherman, Juno Calypso, ale siłę autoportretu doceniał też van Gogh. Wystawa powstaje we współpracy galerii z Huawei – przy okazji ma przedstawiać możliwości, jakie obecnie daje aparat w smartfonie.

Saatchi Gallery, Duke Of York's HQ, King's Rd, Chelsea, London SW3 4RY

31.03-30.05

Opracowanie graficzne Małgorzata Stolińska na bazie materiałów prasowych