Festiwal składa się z konkursu poświęconego zarówno pełnym metrażom, jak i krótkim. Wśród nich znajdziemy fabuły, ale także dokumenty i animacje. Tematyka i problemy poruszane w tegorocznych filmach były bardzo różnorodne. Warto zwrócić uwagę szczególnie na dokumenty, które opowiadały o wydawać by się mogło zapomnianych w dzisiejszym świecie kwestiach i problemach.
Dobrym przykładem jest dokument Jakuba Radeja pt. „Proch”, który wygrał w swojej kategorii. Film opowiada historię o tym, co dzieje się z ciałem po śmierci. W zasadzie chodzi tu o proces pochowania osoby, która nie ma żadnych bliskich. Jej sprawami po śmierci zajmuje się państwo. Widzimy poszczególne etapy: od pochówku do sprzedaży wszystkich rzeczy należących do zmarłego. W uzasadnieniu jury czytamy, że jest to nagroda za rzeczową opowieść o tym, czego wolimy nie oglądać.
We wspomnianej kategorii pojawiło się także wiele uroczych historii o marzycielach czy outsiderach wyróżniających się na tle swojego otoczenia. Na przykład „Amerykański sen” to film o młodym chłopcu, który pragnie zostać zawodnikiem wrestlingu, co w jego małej, wymarłej miejscowości wzbudza wiele emocji. Warto wspomnieć tu także o wyróżnionym przez jurorów „Pierwszym Polaku na Marsie” Agnieszki Elbanowskiej. To zabawny portret pana Kazimierza, który w wieku 68 lat walczy o udział w historycznej misji Mars One.
Filmy fabularne, zarówno w krótkim, jak i pełnym metrażu, to kategoria, która wzbudza zwykle więcej emocji. Zwłaszcza kiedy festiwal stwarza możliwość obejrzenia po raz pierwszy filmów docenianych także za granicą. Podczas tegorocznej edycji widzowie mieli okazję zobaczyć „Koniec widzenia”, czyli krótkometrażowy dyplom Grzegorza Mołdy, który walczył o Złotą Palme w Cannes.
Nie sposób nie wspomnieć o konkursie głównym, w którym brały udział filmy wielokrotnie wyróżniane i nagradzane, takie jak „Ostatnia Rodzina”, „Butterfly Kisses”, czy „Plac zabaw". Rywalizacja o nagrodę dzięki tak wyselekcjonowanym tytułom stała się pokazem udowadniającym, że młode polskie kino jest dziś na światowym poziomie.
Warto zwrócić uwagę na jury. Organizatorzy festiwalu wybierają do tej roli osoby, które bardzo dobrze zorientowane są we współczesnym świecie filmu, wyróżniają się swoim dorobkiem i wiedzą. Często sami współtworzą młode kino tak jak przewodniczący jury Tomasz Wasilewski. W tym roku w ocenie pomagali mu m.in. Agata Buzek, Dorota Masłowska czy Borys Lankosz
Hasło powtarzane w spocie tegorocznej edycji to „Samo kino, bez gadania”, ale Młodzi i Film to także rozmowy o filmach, analizy, interpretacje. Po każdej projekcji miały miejsce spotkania z twórcami. „Szczerość za szczerość” to panel dyskusyjny, który stanowi już tradycyjny, obowiązkowy punkt festiwalu. Jest to doskonała przestrzeń do wymiany myśli, a także okazja do zadania pytań twórcom.
Ważnym aspektem wydarzenia są również warsztaty. W tym roku były one poświęcone wielu dziedzinom: od umiejętności pisania scenariuszy, poprzez sztukę pitchingu, po warsztaty operatorskie oraz aktorskie.
Festiwal stawia na młodych, podkreśla ich działania, promuje ich twórczości, która w wielu przypadkach jest dopiero początkiem drogi do wielkiego kina. Koszalin na kilka letnich dni staje się miejscem, w którym młodzi twórcy mogą zacząć swoją podróż, skonfrontować się z pierwszymi ocenami, a także spotkać się z publicznością.
Fot. materiały prasowe